lunes, 8 de febrero de 2010

OxyGEnO



vuElvEn a pEsar sEntimiEntOs EncOntradOs
vuElvEn a pEsar las cOndEnas dEl azar
y ahOra yO mE EncuEntrO amOtinadO En una navE
dE la quE nO va a sEr nada fácil Escapar.

bríndamE tu OxíGEnO
brilla al Girar
mE pErdErÉ En tu líquidO
dE bOtEllas dE la mar.

y rEspirEmOs juntOs bajO El aGua
cOmO pEcEs quE puEdEn sOñar
y dEscubramOs un país dE EnsuEñO
bajO El mantO dE EstE fríO mar.

sabEs quE El azar nO cOntiEnE las rEspuEstas
aunquE a vEcEs duEla EnfrEntarsE a su virar
y ahOra EstamOs aquí amOtinadOs En una navE
dE la quE nO va a sEr nada fácil Escapar.

bríndamE tu OxíGEnO
brilla al Girar
mE pErdErÉ En tu líquidO
dE bOtEllas dE la mar.

y rEspirEmOs juntOs bajO El aGua
cOmO pEcEs quE puEdEn sOñar
y dEscubramOs un país dE EnsuEñO
bajO El mantO dE EstE fríO mar.

rEspirEmOs juntOs bajO El aGua
sOmOs pEcEs quE puEdEn sOñar
dEscubramOs un país dE EnsuEñO
bajO El mantO dE EstE fríO mar.

lunes, 1 de febrero de 2010

dEstiErrO





hE vaGado pOr parajEs quE mE quisiErOn minar

hE vaciadO mi EquipajE En casi cualquiEr luGar
y al quErEr dOblar Esquinas
una trampa? una salida?

y EsbOzO En El mapa una ciudad idEal
quE arquitEctOs indEcisOs no supiErOn tErminar
cOnstruida cOn lOs rEstOs dE una hEcatOmbe ancestral
En sus ruinas hay futurOs quE vamOs a descifrar

dEstiÉrramE!

hE caídO En prEcipiciOs prOpiOs dE lOcOs dE atar
hE respiradO El arOma dE las orquídEas dEl mal
y al quErEr mantEnErmE En piE
una duda O un pOr quÉ ?

y EsbOzO En El mapa una ciudad idEal
quE arquitEctOs indEcisOs no supiErOn tErminar
cOnstruida cOn lOs rEstOs dE una hEcatOmbe ancestral
En sus ruinas hay futurOs quE vamOs a descifrar

dEstiÉrramE!
allí dOndE nO Exista El tiEmpO
dEstiÉrramE!
cOnGÉlamE En EstE mOmEntO
dibújamE
EscEnas parEcidas a mi dEsEO
y un airE compartidO En El quE vuElO...